Strategie 2025: wenste Brussel wel de Vlaamse handtekening?

De N-VA heeft grote twijfels of het Brusselse toekomstplan ‘Strategie 2025’ voor een nieuwe economische dynamiek in Brussel zal zorgen. Brussels parlementslid Cieltje Van Achter (N-VA) ziet in het voorgestelde plan vooral “een onoverzichtelijk kluwen van 18 stuurcomités voor 18 grote doelstellingen, onderverdeeld in nog meer operationele werven met nogmaals zoveel werkgroepen. Er zullen alvast veel ambtenaren en kabinetsmedewerkers nodig zijn om al die werkgroepen te bevolken. Is dat de dynamiek die minister-president Vervoort beoogt?”

“Bepaalde beleidsdoelstellingen roepen alleen maar vragen op”, aldus Liesbet Dhaene, Cieltjes collega in het Brussels parlement. Zo wil Brussel het taalonderricht versterken met de bedoeling “om tweetaligheid te ontwikkelen in minstens één van de landstalen”. “Verstaan we het goed dat het niet meer nodig is de kennis van het Frans én het Nederlands te stimuleren?”, vraagt Dhaene zich af. “Maar wel bijvoorbeeld het Frans met als tweede taal het Engels, het Spaans of het Arabisch?”

Brussel vindt ook dat het Vlaams onderwijsbeleid “in lijn moet gebracht worden met het beleid van het Gewest”. “Alsof het probleem ligt bij het Nederlandstalig onderwijs”, werpt Dhaene tegen. “Wie kan het Vlaanderen kwalijk nemen dat het zulke doelstellingen niet wenst te onderschrijven?” De Brusselse N-VA-fractie vindt het eerder onbegrijpelijk dat de Vlaams-Brusselse meerderheidspartijen (Open Vld, sp.a, CD&V) die onderschrijven.

Goede bedoelingen volstaan niet

Met dit nieuwe plan toont Brussel eens te meer zijn voorkeur voor structuren, organen en praatgroepen. De ervaring leert echter dat het resultaat vaak omgekeerd evenredig is met het aantal structuren. Zo zet 'Strategie 2025' onder meer in op administratieve vereenvoudiging, doelgerichtere subsidies, een versterking van de handelskernen en een toekomstgericht beleid voor Onderzoek & Ontwikkeling. “Niemand kan tegen deze doelstellingen zijn”, zegt Johan Van den Driessche, N-VA-fractievoorzitter in het Brussels parlement. “Maar de echte vragen blijven: hoe doe je dat, tegen wanneer doe je dat en welke meetbare resultaten beoog je? En daarop komen geen afdoende antwoorden.”

Vlaanderen weigert handtekening

N-VA Brussel begrijpt dat de Vlaamse Regering dit document niet heeft kunnen ondertekenen. “Wij betreuren dat de Brusselse Regering duidelijk niet geïnteresseerd was om tot een consensus te komen met Vlaanderen. De Brusselse beleidskeuzes uit de strategie staan soms lijnrecht tegenover de Vlaamse”, merkt Van Achter op. “Zo zet Brussel in op stages en jobs bij de overheid, terwijl Vlaanderen net een oefening doet om zijn administratie af te slanken. Bovendien is uit het verleden gebleken dat overheidsjobs geen oplossing zijn voor het tewerkstellingsprobleem.”

“Een goede en oprechte samenwerking tussen Vlaanderen en Brussel is onontbeerlijk om een echte dynamiek teweeg te brengen. Dit doe je niet door eenzijdig een beleid op te dringen”, besluit Van Achter.